werkgeluk

Op mijn vorige blog kreeg ik veel reacties. Het riep ook vragen op, zoals: “Hoe ontdek ik mijn monsters?” Het duurt soms even voordat we doorhebben dat onze monsters aandacht vragen.

Door je monsters weg te drukken, blijven je monsters je monsters. Wat kun je beter doen om je werkgeluk te bewaren?

Veel mensen doen al “iets” waar ze gelukkig van worden, maar dat “iets” neemt maar 1, of 5 of 10 procent van hun werkweek in. Waar zit de rest van ons werkgeluk?

Wat vond ik eigenlijk echt leuk, naast het coachen zelf?

Niets is zeker. Als de afloop onbekend is, hoe kunnen we dan toch werkgeluk ervaren?

Reikhalzend kijk ik langs de takken, of ik de hut al zie. Is er al een puntje van een schoorsteen zichtbaar? Zoveel kilometer gedeeld door zus tempo, dan zouden we er toch al bijna moeten zijn? Zie ik daar misschien al een bordje? Zal ik een kopje soep maken als we aankomen of liever een warme chocomel?

Lotti Hesper zag in 2009 het brugwachtershuisje op de Lage Erfbrug in Delfshaven. Ze was met haar opleiding als architect haar eigen weg naar werkgeluk gegaan

Aan welke details zou jij in jouw werk nét iets meer aandacht kunnen geven? Werkgeluk in 1 plaatje en 9 foto’s.

Hoe gebruik je regels voor meer werkgeluk? De ruimte tussen de regels weten te vinden én anderen laten delen van dat plezier. Juist daar zit de creativiteit, de vernieuwing.

Als collega’s vrienden worden, vergroot dat hun werkgeluk vaak enorm. Zo’n unieke combinatie van vriendschap en collegialiteit verdient toch een eigen woord?