Eind december las ik in ‘Happiness at work’ van Srikumar S. Rao de simpele tip: kijk wat je fijn vindt om te doen in je werk en probeer dat meer/vaker te doen. Ja, dat vertel ik mijn klanten ook. Maar deed ik het zelf ook? Ik was alsmaar bezig met marketing. Nieuwe producten bedenken, nieuwsbrieven maken, gratis weggevers, netwerken.
Vond ik dat nou leuk? Mwah. Bij de loodgieter lekt de kraan… Wat vond ik eigenlijk echt leuk, naast het coachen zelf?
Als kind las ik graag én schreef heel graag verhalen. Kreeg ik een boek voor mijn verjaardag, dan ging ik het direct in een hoekje zitten lezen. Mijn eigen verhalen vertelde ik in bed aan mijn zusjes. Of ik schreef aan de eettafel. Mijn zusjes verzonnen een titel en ik schreef het verhaal. later gaf de leraar Nederlands wat titels en liet ik mijn fantasie de rest doen.
Een tweede liefde was Indiaantje spelen. Mijn zusjes, een buurmeisje en ik bouwden tenten, klommen in bomen, verzonnen namen voor onszelf. De brandnetels en muggen deerden ons niet, we genoten van de uitdagingen die we onszelf stelden, de buitenlucht, de vrijheid. Spelen, samen spelen, het was zo makkelijk.
Eind december besloot ik: ik wil weer schrijven. Een keer per week een blog, een kwartaal lang, dat leek me een mooie uitdaging. Maar hoe ging ik het voor elkaar kregen om dat ook op een speelse manier te doen?
Waarover zal ik schrijven?
Eerst maar eens bedenken waarover ik wil schrijven. November / december had ik af en toe ‘free writing’ gedaan als meditatie. Twintig minuten schrijven wat er in je op komt, zonder te stoppen. Ik las er doorheen en streepte de thema’s aan die voorbij kwamen. Spelen, avontuur, afgunst, resultaatgerichtheid, hulp vragen, vertrouwen. Allemaal thema’s die mij persoonlijk bezighielden/houden. Ik zette ze op een rijtje, wel vijftig.
De volgende stap was om te kiezen. Schrijven doe ik natuurlijk voor mezelf én voor mijn klanten, huidige en toekomstige. De toekomstige ken ik nog niet. Dus, bedacht ik het volgende: ik maakte een lijst van mijn klanten en turfde met de blik van iedere klant: welk onderwerp zou hem/haar aanspreken? De onderwerpen die de meeste turven kregen bleven over: zeventien.
Hoe hou ik het speels?
Spelen doe je samen was mijn ervaring als kind. Maar met wie kon ik het blog-spel spelen? Goede vraag voor mijn netwerk, dacht ik. Ik maak al jaren deel uit van de Netwerkversterking van de Impact Hub. We komen iedere maandag van 9 tot 10 bij elkaar en ze waren er ook bij toen ik een10voorwerkgeluk lanceerde. Wacht even: als ik hen nu vraag of ze mijn blogs willen lezen voordat ze online gaan? Tenslotte heeft Anke zoiets ook gedaan met haar Add en Anke blogs! Ik maakte een A-viertje met onderwerpen en data, liet het rondgaan en in 10 minuten had ik dertien namen én een keuze van dertien onderwerpen. Wouw!
Spelen doe je buiten, ook dat leerde ik als kind. Dus hup, naar buiten. Eerder was ik ook al als ‘writer in residence’ op pad geweest en had daar summier over geschreven. Nu mochten het verhalen worden!
Bij Zen.nl leerde ik het belang van symbolen, ook bij het stellen van doelen. Toen ik in Nijmegen bij Zen.nl de daruma-poppetjes zag werd ik direct enthousiast. In het boek van Srikumar Rao was ik ze al tegen gekomen. Het zijn papier maché gelukspoppetjes. Ze hebben geen ogen. Het idee is dat je een doel stelt en een poppetje dan één oog geeft. Heb je het doel gehaald, dan geef je hem een tweede oog.
Ik kocht direct een poppetje, gaf hem vastberaden een oog en zette hem centraal in huis én op mijn desktop. Totdat één van mijn netwerk-lezers zei: ‘Heb je dan niet per blog een poppetje?’. Toen maakte ik dertien digitale poppetjes. Twaalf hebben er nu twee ogen.
Op pad, welk pad?
Op mijn pad vond ik antwoorden. Bij Calandschoen leerde ik dat mensgericht zijn en resultaatgericht zijn hetzelfde is.Bij Conny Janssen Danst leerde ik de kracht van samen spelen. Bij Metalco leerde ik de kracht van in de spiegel kijken. Bij de Brugwachtershuisjes leerde ik de kracht van nieuwe bestemmingen zien. Bij Computaal leerde ik de de ruimte tussen de regels zien. Bij Witte de With Center for Contemporary Art leerde ik de kracht van secuur werken. Van een technisch manager leerde ik iets over boosheidsballonnen. Een boek van Ben Tiggelaar deed me realiseren wat de kracht is van vrollega’s. Van Streetlab leerde ik hulp vragen. Zelfs in de sneeuw in Noorwegen vond ik verhalen!
Mijn netwerkcollega’s bleken geweldig!
- “Ja, leuke blog” hoorde ik. “Zou je hem delen met je netwerk?” “Nou nee, het is gewoon een verhaaltje.” Okay.
- “Het gaat wel heel erg over jezelf. Ik zou de eerste drie alinea’s schrappen hoor.” Okay.
- “Het is wel erg serieus. Kan het niet wat grappiger?” Okay.
Ik ging zelf verhalen verzinnen over zandkastelen en sneeuwhazen. Goochelde met zenverhalen over monniken die beelden verbranden en honden die naar een spiegelpaleis lopen. Ontdekte grappig, ontroerende en leerzame filmpjes op youtube gemaakt door professoren en kunstenaars. Bedacht 1 minuut oefeningen.
Het werd een gezamenlijk verhaal
Zonder dat ik het bewust plande werden de blogs een reisverhaal. Een reis van mij. En een reis van de lezers. Ze reageerden op Linkedin, op de twee sites waarop de blogs kwamen, via de mail, tijdens een ontmoeting, een coachgesprek of bij een zenles. Soms direct, soms na twee maanden. Hun vragen en opmerkingen leidden weer tot een volgende blog, etc. De onderwerpenlijst werd een lijst suggesties in plaats van een ‘to do’ lijst. Het schrijven maakte me al gelukkig, de interactie met lezers was helemaal geweldig!
En de volgende stap is…
De volgende stap is een boek.
Zo. Dat staat er nu. De titel is er en ook al wat meer. Het broedt al anderhalf jaar. Of eigenlijk al veel langer. Alles strikt off line. Nu dus het eerste mini-stapje on line. Jij, de lezer weet het nu. Wordt vervolgd!
1 minuut oefening
Wat deed jij graag als kind? Neem eens één minuut de tijd om te bedenken hoe je dat meer / vaker zou kunnen doen binnen je huidige werk.
Klik op de bel voor één minuut stilte.
Met dank aan Mirjam van der Hoek
voor haar feedback. Mirjam is natuurgeneeskundig therapeut in haar eigen praktijk Zie mij nou.
Ze organiseert o.a. Mee met de zee: Geef je 6 april over aan het rustgevende geluid van de zee en laat je meenemen door het komen en gaan van de golven.
Wat wil jij starten op jouw pad naar werkgeluk?
Je kunt me natuurlijk gewoon bellen, appen, of mailen op 06 2277 0681 of hannekedijkman@newoptions.nl. Je kunt ook meedoen aan de gratis proefsessie die ik regelmatig geef of mijn boek Een 10 voor werkgeluk in vier stappen bestellen: