Over een maand is er weer een werkgeluk weekend voor actuele activiteiten, zie NewOptions.nl). Het is voor mij altijd ook een moment op voor mezelf te checken hoe het staat met mijn werkgeluk, gebruik makend van mijn eigen oefeningen. Want al zei ik heel stoer in een interview met Rients Ritskes dat ik een 10 voor werkgeluk scoor, dat gaat natuurlijk niet vanzelf.
Ook Artistoteles zei al dat geluk geen staat is maar een activiteit.
Bij dit avontuur kom ik nu drie plaaggeesten tegen waarover ik je graag vertel. Want, zo is bekend, geesten waarover je praat, die lossen meestal vanzelf op.
1e plaaggeest: Verwachtingen
Afgelopen zomer was ik op vakantie in de bergen in Noorwegen. Wandelroutes worden daar aangegeven met een rode T. Let op: het gaat om wandelroutes, dat is wat anders dan wandelpaden. Soms is het ‘pad’ een enorme partij stenen waar je dan met handen en voeten overheen probeert te komen. Af en toe is er dan weer een stukje pad te zien. ‘He daar is het pad weer’, dacht ik opgelucht de eerste keer. Maar het bleek een stukje van twee meter te zijn. Geleidelijk aan stelde ik mijn verwachtingen bij. Of beter: liet ik mijn verwachtingen los. Zodat ik ook kon zien welke mooie plantjes er tussen de rotsen groeiden en daarvan kon genieten.
Zo gaat het ook in mijn werk (en leven). Mensen komen naar me toe, of ik ga op pad en ik weet niet wat er gaat gebeuren.
Ik kan vooraf bedenken wat er gaat gebeuren, maar het loopt zelden zoals verwacht. Op pad gaan zonder verwachtingen, dat maakt het leven licht. Dat maakt dat ik dan spontaan kan reageren op wat er is. Die spontane ik, heb ik gemerkt, weet meestal precies het juiste te doen én weet dan te genieten van wat er is.
2e plaaggeest: Weerstand
Als ik vertel over mijn werk, rond werkgeluk en/of meditatie, hoor ik het liefst enthousiaste reacties. Maar ja, die zijn er niet altijd. Nu hoeft van mij ook niet iedereen aan de slag met werkgeluk en meditatie. Sommigen zou ik het zelfs afraden. Maar ik zou in netwerkgesprekken of gesprekken in de buurt wel beter willen omgaan met reacties als ‘O dat kan ik niet’, ‘Dat is niets voor mij’, ‘Veel te zweverig’, ‘Dat werkt hier echt niet’, of géén reactie.
Daarom ben ik me gaan verdiepen in de kunst van het leren zeggen wat ik wil zeggen, aan de hand van het boek Crucial conversations.
Eén van de lessen uit het boek is om bij gesprekken te bedenken wat je wilt voor jezelf, voor de ander en voor de relatie. Bij gesprekjes met relatief onbekenden zou ik bijvoorbeeld:
- Zelf willen oefenen in spontaan reageren (zie plaaggeest 1)
- De ander het gevoel geven dat ik hem/haar echt hoor/zie
- Qua relatie opschuiven van onbekenden, naar ‘prettig bekend gezicht’.
3e plaaggeest: Angst voor zichtbaarheid
Wat doet een bakker als hij wilt dat zijn gebak gekocht wordt? Hij bakt heerlijke taartjes én zet het in de etalage, hij laat mensen proeven zodat ze kunnen genieten. Wat doen werknemers die promotie willen maken? Die presteren uitstekend en zorgen ervoor dat hun leidinggevenden weten wat ze goed doen én welke ambities ze hebben.
Ook bij mij in mijn werkgeluk-werk en mijn meditatieschool draait het dus om én goede diensten leveren én zichtbaar zijn. Met mijn coaching en boek heb ik hier veel ervaring mee opgedaan, niet altijd met even veel daadwerkelijke zichtbaarheid als gevolg!. Met zen bied ik iets anders, op een andere plek, voor andere mensen.
Uitdaging is dus om opnieuw beginnen. Zal ik onderzoeken hoe ik maximaal zichtbaar kan zijn? Een marktonderzoek laten doen door stagiaires, mensen ondervragen, antwoorden analyseren?
Mijn KISS-ik grijpt in (Keep it simple stupid). “Nee, Hanneke, maak het nu niet ingewikkeld. Ga gewoon er voor zorgen dat zen maximaal zichtbaar is. Zitten, lopen, fietsen, luisteren en praten in de wijk. Begin eens met een zenafbeelding op je fiets!”
Ik merk dat ik het daar benauwd van krijg. Dat maakt me wel erg zichtbaar! Wat als ik nu kletsnat op de fiets zit, of net in mijn oude kloffie op de fiets stap om te gaan schilderen in mijn zendo, of met een ochtendhumeur? Mijn smoezenfabriek draait op volle toeren!
Maar wat is eigenlijk zen? Ieder moment beleven zoals het is. Doen wat er op dat moment te doen is. Als het regent word ik nat. Als ik ga schilderen heb ik oude kleding nodig. Als ik een ochtendhumeur heb, heb ik waarschijnlijk niet ’s ochtends gemediteerd…
Kortom: die zenposter op mijn fiets kan niet groot genoeg zijn. Ik beloof: een week na deze blog zit hij op mijn fiets!
Welke plaaggeesten verpesten jouw werkgeluk?
Wat maakt dat jij niet doet wat je eigenlijk zou willen doen? Dat je niet meer werkgeluk ervaart in je werk? Dat je niet voelt en zegt wat je zou willen voelen en zeggen?
Ontdek het in een werkgeluk weekend (voor actuele activiteiten, zie NewOptions.nl) en ga er mee aan de slag. Je plaaggeesten zijn er tenslotte alleen om je te plagen, om je uit te dagen.
Zin om over je plaaggeesten te vertellen?
Je kunt natuurlijk me gewoon bellen, appen, of mailen op 06 2277 0681 of hannekedijkman@newoptions.nl. Je kunt ook meedoen aan de gratis proefsessie die ik regelmatig geef of de gratis check doen: