‘Oh dus je onderzoek naar werkgeluk is een hobby!’ Dat kreeg ik vorige week te horen toen ik een docent op de Erasmus Universiteit vertelde dat mijn onderzoek niet wetenschappelijk gestructureerd was. Au.
Ik was een dagje ‘writer in residence’ bij de afdeling Media & Communication van de Erasmus School of History, Culture and Communication (ESHCC). Hier hebben docenten nog gewoon kamers in plaats van flexplekken. Grote ramen maken de werkenden zichtbaar, met hun boekenkasten, persoonlijke foto’s en beeldjes en hun whiteboards vol aantekeningen.
De afdeling scoort goed in ratings zoals de Elsevier enquête ‘de Beste studies‘, krijgt zelfs het predicaat ‘excellent’ en trekt dan ook zowel Nederlandse als internationale studenten. Studenten krijgen een stevige theoretische vorming en leren om goed kwalitatief en kwantitatief onderzoeken te verrichten. Sommigen hebben de ambitie om journalist te worden.
Media en communicatie bleek heel breed te zijn. Ik hoorde over een onderzoek naar marketing en identiteit. Wat zegt het over iemand als hij/zij over de jaren heen bepaalde merken laat zien op social media? Hoe gaan we om met media en globalisering? Kun je interactieve storytelling in games gebruiken om gedrag te beïnvloeden? Hoe verandert de positie van de buitenlandse correspondent en wat doet dat met ons nieuws? Welke identiteit laten mensen zien op tinder in foto’s en woorden?
Na de lunch in het prachtige Erasmus Paviljoen (zie foto) liep ik een rondje en vroeg aan de aanwezigen wat hun definitie van werkgeluk was. In een wetenschappelijke bui heb ik de opmerkingen over werkgeluk opgedeeld in de vier stappen naar werkgeluk. Hieronder een samenvatting:
Stap 1. Anderen en mezelf gelukkig maken
Focus op geluk van anderen:
- Bijdragen aan de ontwikkeling van studenten, aan hun kennis en vaardigheden en zien hoe ze zich bewust worden van hun leerproces. We leren de studenten om na te denken, te discussiëren en doen dit door met hen over hun scriptie te spreken, hen te vertellen over ons eigen onderzoek en door les te geven. Zo ontdekken ze wie ze zijn, wat ze willen worden en hoe ze een plek vinden in de samenleving.
- Bijdragen aan de maatschappij
- De organisatie vooruit helpen
Focus op geluk van mezelf:
- Me thuis voelen op mijn werk.
- Vrijheid om zelf tijd in te delen
- Dat je gewaardeerd wordt
- Leuke lieve fijne collega’s
- Dingen doen die je leuk vindt en waar je goed in bent.
- Veiligheid en structuur
Stap 2. Je kracht en kwetsbaarheid ontdekken
–
Ja, je leest het goed, ik hoorde geen enkele opmerking hierover.
Stap 3. Speels en bewust leren
- Leren hoe ik studenten kan blijven boeien, want ze worden steeds sneller afgeleid
- Leren van fijne collega’s
- Innoveren door ideeën te combineren met empirisch onderzoek
- Het proces van het ontdekken van antwoorden op mijn onderzoeksvragen
- Ontdekken, praten, lezen, schrijven, dan ontstaan er nieuwe ideeën en dat geeft energie. De volgende stap is dan weer: wat kun je doen met die nieuwe ideeën?
- Als er maar een paar momentjes per dag zijn dat ik iets nieuws lees
Stap 4. Een doel hebben en genieten hier en nu
- Het is hier mogelijk om mijn passie te volgen
- Ik geniet van de vrijheid die ik heb in mijn werk
- Het is fijn om te kunnen chillen en de tijd te nemen als dat nodig is
- Als je ’s ochtends opstaat en zin hebt om naar je werk te gaan
Twee dingen vallen me op:
- Men is erg gericht op studenten, meer dan ik blijkbaar had verwacht!
- Stap 2 die zich richt op het ontdekken van kracht en kwetsbaarheid wordt niet genoemd. Misschien een blinde vlek? Of iets dat niet direct opkomt als iemand je er opeens naar vraagt?
Lerende leraar?
De wisselwerking tussen docenten en studenten vond ik opvallend en mooi. Docenten vertelden hoe ze in hun lessen hun onderzoek delen, waar de studenten dan weer wijzer van worden. Een docent vertelde over een student die aan haar scriptie werkt en hoe praten over die scriptie haar weer zaken leert. Waarbij een andere docent weer vertelde dat ze leert van het onderzoek dat haar studenten doen. Zo zijn onderzoek en onderwijs naadloos met elkaar verbonden. Mensen zijn leerling en leraar.
Zo zie ik deze blogs ook. Ik ga op onderzoek en doe verslag. Ik leer en geef mijn lessen door aan jou, beste lezer. De vragen waarmee ik op pad ga, zijn mijn eigen vragen. Soms bewust, zoals toen ik bij Calandschoen op zoek ging naar het verschil tussen resultaatgericht en mensgericht werken. Soms onbewust, zoals ik achteraf gezien hier blijkbaar op zoek ging naar de vraag: ben ik nu leerling of leraar?
Navelstarende zendeling?
‘Wat ben je toch altijd moralistisch in je blogs’, kreeg ik te horen van een lezer. Au. Ik wil niet overkomen als een ‘zendeling’ die niet luistert maar alleen maar zen(d)t. Het enige dat ik wil is wat duidelijker krijgen wat mij werkgeluk brengt. Het oog van de lezer helpt me om dat scherper te formuleren.
Daarbij kan ik het, net als eigenlijk al die docenten die ik sprak, niet laten om wat ik onderzoek, ontdek, ook te delen. In de hoop dat er iets universeels zit in deze unieke zoektocht.
Werkende hobbyist?
Werk is naar mijn idee elke activiteit waarvan de actor verwacht dat deze een (financiële) waardering zal krijgen. In die zin zijn deze blogs voor mij werk. Ik heb de verwachting dat de blogs leiden tot betaalde klanten, tot kopers van mijn boek, tot betaalde lezingen, etc. Ergo: ik voel me geen hobbyist! Uit de consultancy ken ik nog het begrip ‘learning by earning’. Dat doet eigenlijk iedereen in het werk, het is een continu leer en werkproces.
Blijft natuurlijk de vraag waarom ik geen nette wetenschappelijke onderzoeksmethode volg. Terwijl ik toch echt wel onderzoekservaring heb. Daar kom ik graag op terug in een volgende blog, want die methode zou misschien wel eens het meest interessante kunnen zijn van mijn hele zoektocht.
1 minuut oefening
Wat is jouw definitie van werkgeluk?
Neem één minuut de tijd om te noteren welke antwoorden naar boven komen. Start het één minuut filmpje door op de bel te klikken.
Hieronder je antwoorden (anoniem) delen maakt mij rijk! Mailen kan ook hannekedijkman@newoptions.nl.
Met dank aan Media & Communication!
Dank aan de medewerkers van de afdeling Media & Communication van de Erasmus School of History, Culture and Communication (ESHCC) en speciaal aan Prof. dr. Susanne Janssen die me gastvrij ontving en assistent professor dr. Bernadette Kester die me hier introduceerde.
Met dank aan Gwendoline van Schrijfpaleis010
Ze gaf feedback op een eerdere versie van deze blog.
Het boek Dorsvloer vol confetti van Franca Treur staat centraal in de Werksessie die zij zaterdag 2 juli 2016 organiseert. Motto: schrijven is lezen | Lezen is schrijven. Zie www.schrijfpaleis010.nl.
Wat is jouw definitie van werkgeluk?
Je kunt me natuurlijk gewoon bellen, appen, of mailen op 06 2277 0681 of hannekedijkman@newoptions.nl. Je kunt ook meedoen aan de gratis proefsessie die ik regelmatig geef of mijn boek Een 10 voor werkgeluk in vier stappen bestellen: