Vanuit een gevoel van onbehagen zag ik Hanneke’s aanbod op Linkedin rond werkgeluk. De omschrijving sloot aan bij mijn (gevoelsmatige) behoefte. Ik had het niet echt meer naar mijn zin op mijn werk. Ik kreeg klussen die ik niet echt interessant vond. Ik had steeds meer moeite de energie te vinden om er vol tegen aan te gaan. De crisis hielp natuurlijk ook niet mee.
Hanneke verraste met haar vragen en oefeningen. Op bijeenkomsten had ik vaak het idee: ”Waar gaat dit over?”, maar hield dan uit onzekerheid mijn mond. Hanneke leerde me dat in deze twijfel juist mijn kracht zit. Ik ging ‘domme’ vragen stellen die verrassend goed uitwerkten. Ik ging gewoon ‘doen’, kreeg minder schroom.
Tegelijkertijd stimuleerde Hanneke me om te ontdekken wat ik wel echt interessant vind. Dat is `social impact investing’. Ik zocht en vond de ruimte om hier actief stappen in te zetten. Ik ontdekte dat klussen die mij niet echt liggen, door collega’s juist interessant gevonden worden. Door meer klussen door te geven ontstond er tijd voor mijn nieuwe aandachtsveld.
Ik ontdekte een netwerk van gelijkgezinden, ging meer initiatieven nemen en meer creatief zaken oppakken. Zo leg ik met veel mensen contact en weet interessante partijen te verbinden. Ik sta meer open voor wat er om me heen gebeurt en handel er naar. Het werk werd steeds boeiender. Toen het zomer werd had ik bijna geen zin in de vakantie!
Hanneke stimuleerde me door me vrij te laten denken én door op de pijnpunten te duwen. Ze hielp me om van binnenuit de oplossingen te vinden. Ze biedt goede (reis)begeleiding, iedere keer andere eye openers die mij een groeiend bewustzijn gaven en me in beweging zetten. “Op een groeiende steen groeit geen mos” heb ik ooit iemand horen zeggen. De weg is ingeslagen en gaat dus door. Ik zal zeker teruggrijpen op de handreikingen die Hanneke heeft gegeven.
Michiel van Keulen
beleidscoördinator investeringen bij Stadsontwikkeling, Gemeente Rotterdam